بیماری خروسک

خروسک یا کروپ (به انگلیسی : Croup )‏ یا لارنگوتراکئوبرونشیت (laryngotracheobronchitis) به التهاب حلق، نای، برونش‌های اصلی اطلاق می‌شود. بهعلت تنگ بودن مجاری تنفسی در بچه‌ها ریسک ابتلا به انسداد مجاری هوایی به دلیل تورم والتهاب بیشتراست. لارنگوتراکئوبرونشیت در فصل پاییز و زمستان رخ می‌دهد و اغلب به فرم خفیف خود محدود شونده، تظاهر می‌یابد. این بیماری معمولاً در سنین ۶ ماه تا ۳ سال دیدهمی‌شود ولی در هرسنی می‌تواند رخ دهد. [۱] کروپ ویروسی در مردان با نسبت ۳ به ۲ شایع‌تر است. سن شایع معمولا در ۲ سالگی است چنان‌چه یکی از افراد خانواده بهاین بیماری مبتلا گردد خطر ابتلا سایر افراد خانواده ۱۵ درصد است. [۲] این بیماری معمولا در اثر آلودگی ویروسیمجرای هوای فوقانی رخ می‌دهد. این عفونت موجب بروز التهاب در داخل گلو می‌گردد، که منجر به مشکلات تنفسی و علائمی مانند سرفه به شکل «پارس سگ»، صدای خس‌خس و گرفتگی صدا می‌گردد. علائم خروسک ممکن است خفیف، متوسط و یا شدید باشد و معمولاً در هنگام شب تشدید می‌شوند. این بیماری معمولاً با مصرف استروئید خوراکی و در موارد شدیدتر با مصرف اپی‌نفرین درمان می‌گردد. در موارد بسیار نادری به بستری دربیمارستان نیاز می‌گردد. بیماری خروسک را می‌توان بر اساسعلائم بالینی تشخیص داد و احتمال بروز علائم ناشی از عوامل شدیدتریهمچون اپی‌گلوتیت و انسداد مجرای هوایی وجود ندارد. بیشتر اوقات نیازی به بررسی‌های بیشتر –از جمله آزمایش‌های خون، رادیولوژی ، و کشت میکروب- نیست. خروسک بیماری شایعی است و در حدود ۱۵% از کودکان دیده می‌شود که بیشتر آنها در سنین ۶ ماه تا ۵-۶ سال قرار دارند. نوجوانان و بزرگسالان به ندرت دچار خروسک می‌شوند. دیفتری یکی از عوامل عمده‌ای است که باعث این بیماری می‌گردد، که این عامل با موفقیت واکسیناسیون ، و پیشرفت بهداشت و استانداردهای زندگی در جهان غرب بهبود یافته و به تاریخ پیوسته است. اپیدمیولوژی حدود 15% کودکان در سنین بین 6 ماه تا 5-6 سال به خروسک مبتلا می شوند. [۳] [۴] خروسک 5% پذیرش بیمارستانی این گروه سنی را تشکیلمی دهد. [۵] در موارد نادر، کودکان سه ماهه و 15 ساله هم به خروسک مبتلا می شوند. [۵] مردان 50% بیشتر از زنان به این بیماری مبتلامی شوند؛ خروسک درفصل پاییز رایج تر است. [۳] تاریخچه واژه croup از فعل croup, در انگلیسی مدرن به معنای"فریاد با صدای گرفته" ریشه می گیرد؛ این نام اولین بار در اسکاتلند برای این بیماری به کار رفت و در قرن 18 رایج شد. [۶] خروسک دیفتریایی از زمان هومر در یونان باستان شناخته شده است. در سال 1826 برتونیو (Bretonneau) تفاوت میان خروسک و خروسک ایجاد شده بواسطه دیفتری را کشف کرد. [۷] این فرانسوی خروسک ویروسی را"faux-croup" نامید، و "croup" رابرای بیماری ایجاد شده توسط باکتری عامل دیفتریبه کار برد. [۸] خروسک ایجاد شده به دلیل دیفتری تقریباً ناشناخته مانده است چرا که مصونیت موثر در مقابل آن کشف شده است. [۷] پاتوفیزیولوژی عفونت ویروسی به التهاب حنجره ، نای و مجراهای بزرگ هوا با گلبول های سفید خون می شوند. [۴] التهاب ممکن است در تنفس مشکل ایجاد نماید. [۴] خروسک معمولاً دارای منشا ویروسی است. [۹] [۴] برخی افراد این اصطلاح را برای مواردی چون لارنگوتراکئیت شدید، خروسک اسپاسمودیک، دیفتری حنجره، تراکئیت باکتریایی ، لارنگوتراکئوبرونشیت، و لارنگوتراکئوبرونشونومونیت به کار می برند. دو مورد اول ویروسی بوده و علائم خفیف تری دارند؛ چهار مورد بعدی باکتریایی بوده و معمولاً علائم شدیدتری دارند. [۳] منشا ویروسی در 75% موارد ویروس پاراآنفلوآنزا ، و به خصوص نوع اول ودوم آن، عامل خروسک به شمار می رود. [۵] گاهی اوقات سایر ویروس ها هم می توانند باعث بروز خروسک شوند از جمله آنفلوآنزای Aو B، سرخک ، آدنوویروس و ویروس سین سیشیال تنفسی (RSV). [۳] خروسک اسپاسمودیک (حروسک به همراه پارس کردن)نیز عواملی مشابه چون لارنگوتراکئیت شدید دارد، اما فاقد علائم معمول عفونت (از جمله تب، گلوی چرک کرده، و افزایش گلبول های سفید خون ) است. [۳] درمان و پاسخ به درمان اما مشابه هستند. [۵] منشا باکتریایی خروسک باکتریایی ممکن است یکی از این موارد باشد: دیفتری حنجره، تراکئیت باکتریایی،لارنگوتراکئوبرونشیت، و لارنگوتراکئوبرونشونومونیت. [۳] دیفتریحنجره در اثر کورینه باکتریوم دیفتری ایجاد می شود، حال آن که تراکئیت باکتریایی،لارنگوتراکئوبرونشیت و لارنگوتراکئوبرونشونومونیت در اثر عفونتی که در ابتدا ویروسی است و سپس باکتربایی می شود ایجاد می گردند. رایج ترین این عوامل باکتریایی عبارتند از استافیلوکوک اورئوس ، استرپتوکوک پنومونیه ، هموفیلوس آنفلوآنزا ، و موراکسلا کاتارالیس . [۳] علائم و نشانه ها نشانه های خروسک عبارتند از "پارس مانند شدن" سرفه ، استریدور (صدایی زیر و شبیه خس خس به هنگام دم)، گرفتگی صدا و سختی تنفس که در هنگام شب تشدید می شوند. [۹] سرفه های پارس مانند معمولاً صدایی مانند صدای فوک و یا شیر دریایی دارند. [۳] گریه می تواند باعث تشدید خس خس شود؛ خس خس می تواند نشاندهنده تنگ شن مجرای هوا گردد. با بدتر شدن خروسک ممکن است از شدت خس خس کاسته شود. [۹] علائم دیگر عبارتند از تب ، زکام (علائمی ماشبه علائم سرماخوردگی )، و به داخل فرورفتن پوست میان دنده ها. [۹] جاری شدن آب دهان و یا ظاهری بیمار معمولاً به دیگر موارد پزشکی مربوط است. [۱۰] [۱۱] معاینه بالینی بیماران باریک شدن فضای ساب گلوتیک را نشان می‌دهد چیزی که در رادیوگرافی با نمای برج کلیسا مشخص می‌شود. کروپ به ندرت با عوارض جدی همراهاست تنها در ‎ ۱/۳ تا ‎ ۲/۶ درصد از بیماران نیاز به بستری در بیمارستانوجود دارد. مدت بیماری معمولا ۵ روز است، بعد از کاهش علایم جدی، سرفه خفیف ممکن است هم‌چنان برای چندین روز وجود داشته باشد. یک رابطه بین ابتلا به کروپ و آسم وجود دارد اما این‌که کدامیک عامل دیگری است مشخص نیس